توییتر بالاخره توییت های قابل ویرایش را در اختیار شما قرار می دهد … اما فقط به عنوان بخشی از آزمایش جدید خود: در قسمت یادداشت ها.
یادداشت ها پست هایی هستند که می تواند بسیار بیشتر از 280 کاراکتر باشد و شامل تصاویر، GIF، توییت های جاسازی شده و ویدیوها باشد.
آنها همچنین می توانند قبل و بعد از انتشار ویرایش شوند.
توییتر روز چهارشنبه از ویژگی جدید رونمایی کرد، البته در بخش یادداشت خود.
برای روشن شدن، یادداشت ها دقیقا توییت نیستند. آنها در محدوده زمانی توییتر زندگی می کنند، اما پست های طولانی در حال حاضر فاقد تعدادی از ویژگی های کلیدی توییتر، از جمله لایک، ریتوییت، و پاسخ هستند.
علاوه بر این، مجموعه یادداشت های شما در یک بخش یادداشت جداگانه در حساب توییتر شما ذخیره می شود.
پست توییتر دلیل معرفی Notes را توضیح می دهد: «از اولین روزهای تأسیس شرکت، نویسندگان برای به اشتراک گذاشتن آثار خود، مورد توجه قرار گرفتن، خوانده شدن، ایجاد مکالمه به توییتر متکی بودند – همه چیز به جز نوشته واقعی.
با یادداشت ها، هدف این است که آن قطعه گم شده را پر کنید و به نویسندگان کمک کنید تا هر نوع موفقیتی را که می خواهند پیدا کنند.
ادر واقع، توییتر تگ توییتر Revue را به @TwitterWrite تغییر داد تا بهتر آن را با یادداشت های تعبیه شده هماهنگ کند.
اگر هر یک از اینها آشنا به نظر می رسد، کل تلاش ممکن است مانند SubStack کوچک به نظر برسد.
این نیز احتمالا عمدی است. Substack یک پلتفرم محتوایی است که مرز بین خبرنامه ها و ناشران آنلاین را محو می کند.
مجموعه عظیمی از برندهای رسانه شخصی سازی شده را ایجاد می کند.
توییتر صداهای بسیار بیشتری در پلتفرم خود دارد، اما تاکنون همه آنها به توییت های 280 کاراکتری یا موضوعات گسترده ای محدود شده اند که اتفاقاً توییتر آنها را رها نکرده است.
آنها می توانند از پلتفرم خبرنامه Revue در شکل طولانی تر توییتر استفاده کنند، اما Revue لزوما به اندازه SubStack شناخته شده نیست.
با Notes، توییتر میتواند صحنه محتوای بزرگ را به محبوبترین فضای خود بیاورد.
این واقعیت که اکنون چیزی در توییتر وجود خواهد داشت که می توانید در آن پست (یا پست) ارسال کنید و سپس ویرایش کنید، مسئله بزرگی است.
ما می دانیم که توییتر به بهترین روش برای اجازه دادن به توییت های قابل ویرایش کار می کند.
شاید Notes به آنها اجازه می دهد تا برخی از ایده ها را آزمایش کنند.
به نظر نمی رسد یک آزمون گسترده باشد.
در طول دو ماه بعد، یادداشتها فقط برای مجموعه کوچکی از نویسندگان از ایالات متحده، کانادا، بریتانیا و غنا در دسترس بود.